Gel beni taşlama ey insanoğlu
Gel beni taşlama ey insanoğlu
Yüzseniz derimi yine dönemem
Sevdanın çırası yanar bağrımdan
İki cihan üfrük olsa sönemem
Bin bir doğanın kupkuru toprağa ihtiyacı yoktur
Toprağında o doğaya
Dönemem, dönemem ben
Gel beni taşlama ey insanoğlu
Yüzseniz derimi yine dönemem
Sevdanın çırası yanar bağrımdan
İki cihan üfrük olsa sönemem
Neden bir boynumu büker giderim
Gizli gizli yaşım döker giderim
Bilmediğim dağa çıkar giderim
Önüm tufan olsa yine inemem
Benim kahrım yoktur gayri feleğe
Alışkın değildi dilim dileğe
Gidin deyin can alıcı meleye
Aşka yandım cehenneme (ahrete) yanamam
Gel Mahzuni benze ulu Mevla'ya
Benim aklım ermez garı belaya
Mecnun kıblesini almış Leyla'ya
Ben akılsız aşıkları kınamam